Praat erover

Op haar 61e kreeg Joke weer een uitnodiging voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Met een kartonnen ‘hoera, feest!’ bordje ging ze aan de slag om de test te doen. De uitslag was allesbehalve feest: ze was er net op tijd bij en het bevolkingsonderzoek heeft haar leven gered. Daar is ze ontzettend dankbaar voor. 

Lees het verhaal van Joke: ‘Ik heb voor de zekerheid 5x geprikt, in plaats van 4x.’ 

Remy is nu 56 jaar en vond het vooral confronterend om erachter te komen dat hij met 55 oud genoeg was om een uitnodiging te krijgen voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Er werd geen bloed in de ontlasting gevonden. Hij kan weer een jaartje of twee vooruit tot hij weer aan de beurt is. 

Lees het verhaal van Remy: 'Ben ik alweer zo oud?'

Met 57 jaar doet Douwe voor de tweede keer mee aan het bevolkingsonderzoek. Het is voor hem heel vanzelfsprekend om aan iedere oproep gehoor te geven. De uitslag was negatief en dus hoefde Douwe niet voor vervolgonderzoek door. Over 2 jaar krijgt hij weer een uitnodiging en ook dan is hij van plan om weer mee te doen. 

Lees het verhaal van Douwe: 'Heb jij je poep al ingeleverd voor het bevolkingsonderzoek? Niks geks aan.'

Marcel was 55 jaar toen er bij hem darmkanker werd vastgesteld. 5 Jaar later deelt hij zijn verhaal om mensen te laten weten hoe belangrijk hij het vindt om mee te doen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. 

Lees het verhaal van Marcel: 'Doe het mensen, doe het gewoon'

Mariës was 55jaar toen ze voor het eerst werd uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek. De test vond ze eenvoudig om uit te voeren. Helaas werd er bloed gevonden in haar ontlasting. Er werd een kijkonderzoek gedaan en ze werd geopereerd.

Lees het verhaal van Mariës: 'Mensen praten niet graag over ontlasting.'

In zijn familie heeft Roelof twee gevallen van darmkanker meegemaakt. Dat het een ingrijpende ziekte is weet hij. Mu hij tot de conclusie is gekomen dat het goed is om over het damkankeronderzoek te praten gaat hij daarover sneller in gesprek met anderen.

Lees het verhaal van Roelof: 'Vinden ze het een vies werkje of zien ze er het nut niet van in?'

Sandra weet hoe belangrijk het is om mee te doen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Ze heeft bij bevolkingsonderzoek Nederland gewerkt. Ze geeft aan dat ze het aan zichzelf, de mensen in haar omgeving én de maatschappij verschuldigd is om deel te nemen.

Lees het verhaal van Sandra: 'Het darmonderzoek als een routineklus.'

Als klinisch chemicus is Evelien al bijna 10 jaar verantwoordelijk voor de metingen van de ontlastingstest voor het bevolkingsonderzoek darmkanker. Dat klinkt misschien ingewikkeld, maar dat valt best mee: ze meet of er bloed in de ontlasting zit. Benieuwd hoe dat precies gaat?

Lees hier meer over de reis die jouw ontlastingstest maakt nadat je deze in de brievenbus hebt gedaan.  

Tessa werkt bij Bevolkingsonderzoek Nederland op de afdeling cliëntservice, de informatielijn. Zij komt dagelijks in contact met cliënten, mensen zoals jij en ik dus, die vragen hebben over het bevolkingsonderzoek darmkanker. Van een uitnodiging die kwijt is tot vragen over hoe de thuistest moet: het komt allemaal voorbij. Tessa verteld waarover je haar kan bellen.

Bij Bevolkingsonderzoek Nederland weten we heel veel over de drie bevolkingsonderzoeken die we uitvoeren. We hebben voor ieder bevolkingsonderzoek namelijk de nodige experts in dienst, zo ook voor darmkanker. Sybrand de Boer is één van onze vier maag-, darm- en leverartsen, die de verbinding legt tussen het bevolkingsonderzoek darmkanker en de deelnemende endoscopiecentra, waar het vervolgonderzoek plaatsvindt. Sybrand vertelt hoe zijn baan eruit ziet. 

'Ik weet hoe nuttig bevolkingsonderzoeken zijn, dus ik heb geen moment getwijfeld over mijn deelname. Dat er preventief wordt gescreend op veelvoorkomende en dodelijke ziektes: dat dat kan en mag in ons land, dat vind ik een groot goed. Het voelt als een enorme luxe dat we dit gratis krijgen aangeboden in Nederland.’ 

Lees het verhaal van Rike

“Even terug naar de kerstvakantie van 2018: ik ruimde spullen op in de badkamer en zag de uitnodiging om deel te nemen aan het bevolkingsonderzoek darmkanker. Ik twijfelde of ik hem weg zou doen…Maar nee, juist nú had ik even tijd. De test was simpel. Ik gebruikte het potje van de kleinkinderen”.

Lees het hele verhaal van Henny

Begin vijftig is Christine als ze voor het eerst wordt uitgenodigd voor het bevolkingsonderzoek borstkanker. Ze laat de uitnodiging zes maanden in de kast liggen en regelmatig vraagt haar dochter of ze al een afspraak heeft gemaakt. Een bewuste reden hiervoor heeft ze eigenlijk niet. “Dat komt wel een keer”, dacht ze. Het is ook niet zo dat het voor een bepaalde datum moet gebeuren. Ook denkt ze: "Als je naar iets gaat zoeken, dan kun je ook iets vinden." Toch besluit ze uiteindelijk actie te ondernemen en maakt een afspraak. Ze herinnert zich nog goed hoe ze voor het eerst het gebouw binnenliep.