Verhaal van Torpekai
Naar de huisarts
Voor het bevolkingsonderzoek gaat ze altijd naar haar huisarts. “Ik kan een vaste afspraak voor een uitstrijkje maken, maar ik kan op sommige dagen ook zonder afspraak terecht. Dat laatste doe ik meestal.”
“De vrouwelijke assistenten stellen je echt gerust. Ze leggen alles goed uit en vertellen stap voor stap wat ze doen."
Het ondergaan van een uitstrijkje valt me wel mee. Het wachten op de uitslag is misschien nog wel spannender. Tot nu toe was de uitslag iedere keer goed.”
Zekerheid
In het dagelijks leven ontmoet Torpekai veel vrouwen in het buurthuis. Ze kookt er, organiseert er activiteiten en vertaalt brieven voor mensen uit Afghanistan en Iran. Daaronder ook brieven van Bevolkingsonderzoek Nederland.
“Ik zeg tegen iedereen: het is goed dat je meedoet aan het bevolkingsonderzoek. Het is alleen een test die je zekerheid biedt. Als je het niet doet, kun je daar later spijt van krijgen. Door mee te doen, heb je zekerheid. En is de uitslag niet goed? Dan kunnen dokters vaak erger voorkomen.”
Gewoon over praten
Schaamte om over het bevolkingsonderzoek baarmoederhalskanker te spreken, is volgens haar niet nodig: “Iedereen praat er hier gewoon over, ook als er mannen bij zijn. Het is een belangrijk onderwerp.” Vaak kan ze vrouwen wel overtuigen om mee te doen. “Ik weet waarover ik praat: ik heb zo’n onderzoek al vaker meegemaakt. Dat geeft mensen vertrouwen.”